Σε ένα υφιστάμενο μεταλλικό κέλυφος που βρίσκεται στην είσοδο της πόλης του Ναυπλίου, το αρχιτεκτονικό Studio 2Pi architecture του Παναγιώτη Παπασωτηρίου, δημιούργησε ένα σύγχρονο χώρο – πρατήριο άρτου, τροφίμων και καφέ, που να απευθύνεται τόσο στον περαστικό επισκέπτη, όσο και στον μόνιμο κάτοικο.
Σε ένα δομημένο περιβάλλον ημιαστικού χαρακτήρα, το μέγεθος του κτιρίου προβάλει μια κλίμακα που είναι κυρίαρχη και σε συνδυασμό με το πανταχόθεν ελεύθερο χώρο, προτρέπει τον αρχιτέκτονα στο να χειριστεί την ανακατασκευή ως μια πρόταση που κινείται στα όρια ενός αυτόνομου και αυτοτελή όγκου, με σεβασμό στη σχέση του με τον κεντρικό οδικό άξονα.
“Δύο αντίθετες συνθήκες είναι παρούσες, η στάση που συνοδεύει ένα μονολιθικό όγκο και η κίνηση που είναι η αέναη μοίρα μιας κεντρικής οδικής αρτηρίας”.
Η ιδιαίτερη μορφολογία και χρήση των “φολίδων” στις όψεις του κτιρίου προήλθε αρχικά από την ανάγκη της προστασίας του υφιστάμενου κελύφους και εν συνεχεία από την ανάγκη αυτή, η κάλυψη να μεταφράζεται ως ένα δέρμα που αγκαλιάζει και ανακουφίζει το κτίριο.
Ο εξωτερικός φωτισμός εναλλάσσεται ανάλογα με τις επιθυμίες και ανάγκες των χρηστών, ώστε να γίνει ένα κομμάτι του σχεδιασμού ενιαίο και αδιαίρετο από το κέλυφος, χωρίς τη χρήση σημάνσεων που είναι σύνηθες φαινόμενο σε αντίστοιχα κτίρια με τη συγκεκριμένη χρήση.
Το στοιχείο του νερούπεριμετρικά του κτιρίου δημιουργεί μια ζώνη μετάβασηςμεταξύ του δημόσιου και του ιδιωτικού χώρου. Σε μια επιφάνεια σχεδόν επίπεδη και με άμεση επαφή με τον κεντρικό δρόμο, η έννοια του ορίου καθίσταται απαραίτητη.
Επίσης τοποθετήθηκαν δύο δένδρα εκ διαμέτρου αντίθετα με την ιδιαίτερη αισθητική τους, που παραπέμπει στην ιστορία του κάμπου της Αργολίδας με τους ελαιώνες του αλλά και την ιστορική του σχέση με την ευημερία και τη καθημερινότητα αυτής της γωνιάς της Ελλάδας.
Από το χαμηλό εξωτερικό στεγασμένο χώρο των 2,30 μ., ξαφνικά εισέρχεται ο επισκέπτης στο κύριο χώρο που έχει 6,50μ εσωτερικό ύψος. Η χρήση των υλικών αποτελεί συνέχεια του υφιστάμενου βιομηχανικού ύφους του κτιρίου σε μεγάλο βαθμό εκτός από εξαιρέσεις στον κύριο χώρο.
Η στιβαρή βάσημε τη χρήση μάρμαρου travertino romano classico συνεχίζεται με το κόντρα πλακέ θαλάσσης σε απαλό ανοιχτό χρώμα που διαδραματίζει το ρόλο του στοιχείου της μετάβασης από το φυσικό και γήινο στο φουτουριστικό και γεωμετρικό στοιχείο της τρίτης ζώνης, που αγκαλιάζει το χώρο της έκθεσης στο λευκό και αποτελεί μία σύνδεση με την οροφή.
“Ο εσωτερικός φωτισμός του κτιρίου επικεντρώνεται στην ανάδειξη των προϊόντων αλλά και στην δημιουργία ενός ενιαίου δυναμικού αρχιτεκτονικού στοιχείου που χωρίζεται σε δύο τμήματα”.
Το πρώτο είναι το οριζόντιο τμήμα φωτισμού, το οποίο οδηγεί τους επισκέπτες στους διάφορους χώρους της έκθεσης και αποτελείται από γραμμικά φωτιστικά πάνω από τις βιτρίνες των προϊόντων και περιμετρικά του χώρου αυτού ως κρυφός φωτισμός στις εσοχές τις γυψοσανίδας.
Το δεύτερο είναι το κάθετο τμήμα που εμφανίζεται ως στατικός φωτισμός, με μια πιο γλυπτική διάθεση και που οδηγεί των επισκέπτη στη θέαση από το δάπεδο μέχρι και τη στέγη, ακολουθώντας τις ακτίνες φωτός που ενώνονται μέσα από τα μεταλλικά στεφάνια. Το δεύτερο τμήμα με τις δυο κολόνες φωτός έχει δανειστεί τη μορφολογία του από την εγκατάσταση του Ουαλού εννοιολογικού καλλιτέχνη Cerith Wyn Evans στο Pirelli Hangar Bicocca στο Μιλάνο.
Οι χώροι παρασκευήςκαι προετοιμασίας των αρτοσκευασμάτων αναπτύχθηκαν και σχεδιάστηκαν με γνώμονα τρία βασικά στοιχεία: καθαριότητα, εργονομία και θέαση.
Καθαρές επιφάνειες, οι οποίες επιτρέπουν υγειονομικά πρωτόκολλα επιπέδου HACCP σε όλους τους χώρους.
Εργονομία αυτών των χώρων, ώστε η κίνηση των εργαζομένων και η μεταφορά των προϊόντων να γίνεται απρόσκοπτα βάσει των κανόνων υγιεινής και ασφάλειας.
Ελεύθερη θέαση, μαζί με όλα τα παραπάνω, ώστε να είναι σε ανοιχτή θέα στον τελικό χρήστη, ο οποίος μπορεί να αξιολογήσει με ποιο τρόπο και με ποια μέσα παράγονται τα προϊόντα που θα καταναλώσει.
English description: In an existing steel structure located in the entrance to the city of Nafplio, Studio 2Pi architecture designed a modern bakery, food and coffee station for the passer-by, visitor and resident alike.
In a build environment of semi-urban character, the size of the building highlights a scale that is dominant and in combination with the surrounding open spaces urges architects to handle the reconstruction as a proposal that moves within the limits of an autonomous and independent volume respecting at the same time the busy road in front of it.
“In this context architects had to manage two obviously opposite conditions, stasis that accompanies a monolithic volume and movement that is the perpetual fate of a central highway”.
The special form and use of the «scales» on the facades of the building came firstly from the need to protect the existing shell and secondly from a desire for the cover to be translated as a skin that embraces and soothes the building.
In this way the building itself creates the alternations in the lightingand not the use of signs that architects are used to in buildings with similar typology. The exterior lighting can therefore be changed according to the wishes and needs of the users so that it becomes a part of the designunified and indivisible from the shell.
The element of water creates a transitional zone between the public and the private space. Treating the threshold in an almost flat surface and with direct contact to the main road becomes important. Architects placed two trees in opposite ends which refer to the history of the Argolida plainwith its olive groves but also its historical relationship with prosperity and daily life of the inhabitants leaving in this corner of Greece.
From the low outdoor canopy space of 2.30m height, visitors suddenly enter the main space which has 6.50m internal height. Observing the space from its lowest level, all the way to the top, the materials have been selected and placed to create a sense of lightness from the ground upwards.
At the base architects have selected marble travertino romano classico, which provides a solid start. The middle zone is made of marine plywood in a light color that essentially plays the role of the element of transition from the natural and earthly to the futuristic shapes of the third zone that embraces the exhibition space.
Section bathroom option 2,
“The interior lighting of the building focuses on the promotion of the food products but also on the creation of a single dynamic architectural element that is divided into two parts”.
The first is the horizontal lighting section which leads visitors to the various areas of the exhibition and consists of linear luminaires above the product windows and as hidden lighting in the recesses of the plasterboard on the exterior walls.
The second is the vertical section that appears as “fixed” lighting with a sculptural quality and it leads the visitor’s view from floor to ceiling following the rays of light that join through the metal crowns. The second part with the two columns of light has borrowed its form from the installation of the Welsh conceptual artist Cerith Wyn Evans as presented at the Pirelli Hangar Bicocca in Milan.
Clean surfaces that allow HACCP level health protocols in all areas.
Ergonomic design so that the movement of employees and the transport of products is done smoothly according to the rules of hygiene and safety.
Visibility and permeability, all of the above to be in open view to the end user who can evaluate how and by what means the products he will consume are produced.