Η αρχιτεκτονική πρόταση αφορά στο σχεδιασμό ενός δημοτικού σχολείου με χαρακτήρα «ανοιχτό» ως προς την κοινότητα. Η έννοια του ανοικτού σχολείου έχει αποτελέσει το πεδίο ευρύτατου προβληματισμού των τελευταίων δεκαετιών – διεθνής και στην χώρα μας, που είχε σας στόχο τον επαναπροσδιορισμό του γενικότερου ρόλου του σχολείου.
Η σύλληψη της συνθετικής ιδέας προέκυψε μετά από επάλληλες επισκέψεις στο οικόπεδο, καθώς έγινε προσπάθεια να κατανοηθεί ο τόπος, οι σχέσεις του με τον περίγυρο και οι ποιότητες που θα μπορούσε να προσφέρει σε συνεργασία με ένα κτίριο σχολείου.
Ένα από τα συμπεράσματα που αποτέλεσε καθοριστικό ρόλο, είναι η αντιστιτική σχέση του δημόσιου χαρακτήρα του οικοπέδου με την αρμονία του φυσικού περιβάλλοντος που επικρατεί στην νοτιοανατολική πλευρά του.
Η επιθυμία των δημιουργών ήταν να δώσουν έμφαση στον «πράσινο» χαρακτήρα του οικοπέδου και ταυτόχρονα να περιορίσουν την κινητικότητα που επικρατεί στην δυτική πλευρά, ο οποία τους οδήγησε στην πρώτη χάραξη-όριο.
Ο κτιριακός όγκος που προκύπτει σε σχήμα “Π” δημιουργεί στο εσωτερικό του, μια υπαίθρια αυλή με εσωστρεφή χαρακτήρα, η οποία ενοποιείται με το πράσινο δώμα της νότιας πτέρυγας που συντελεί σε ένα διάλογο της υφιστάμενης βλάστησης με το φυσικό περιβάλλον.
“Ο συνδετικός κρίκος της συνθετικής ιδέας, είναι ο κεντρικός διώροφος χώρος, ο οποίος αποτελεί τον πυρήνα των δραστηριοτήτων του σχολείου και οργανώνει όλες τις λειτουργίες του”.
Επιπλέον δόθηκε έμφαση στις υφές, τα χρώματα, τα σχήματα και τις ποιότητες χώρων, ως σημαντικό παράγοντα την επαφή του μαθητή και την αντίληψη του καθώς κινείτε σε αυτόν.