Το κτίριο γραφείων της Noval Α.Ε. στο Χαλάνδρι, αποτελεί μια σύνθεση από παλαιά και νέα τμήματα, τα οποία αποδίδουν πλέον ένα ενιαίο σύνολο με νέα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά. Σύγχρονες ιδιότητες αστικής οργάνωσης, βιοκλιματικού σχεδιασμού και αισθητικής των τελειωμάτων, ορίζουν το σύνολο.
Την αρχιτεκτονική μελέτη του κτιρίου ανέλαβαν οι YAP Architects, ενώ η βιοκλιματική διάσταση τόσο σε παθητικά συστήματα όσο και σε ενεργητικά κατέταξε το κτίριο στην κατηγορία Gold της ενεργειακής κατάταξης LEED.
Η «απόσυρση» του τμήματος του κτιρίου, αμέσως μετά την οικοδομική γραμμή της Αποστολοπούλου, απέδωσε μια σημαντική «πλατεία» είσοδο στο κτίριο, και αναπνοής στην πόλη. Η ένταξη του κτιρίου στο διαμπερές οικόπεδο, επιτυγχάνεται με την πλατεία είσοδο από την οδό Αποστολοπούλου και με μια αντίστοιχη από την οδό Αδριανείου.
Στον υφιστάμενο όγκο τεσσάρων ορόφων από οπλισμένο σκυρόδεμα, προστίθεται κατ’ επέκταση στο βορειοδυτικό του άκρο, νέος διώροφος όγκος από μεταλλικό φέροντα οργανισμό και στο νοτιανατολικό άκρο, νέα ισόγεια πτέρυγα με μεταλλικό φέροντα οργανισμό, η οποία καλύπτεται από φυτεμένο δώμα και σαν τέτοια καθίσταται μέρος των διαμορφώσεων του περιβάλλοντος χώρου.
Πέρα από τις ράμπες πρόσβασης στους χώρους στάθμευσης των υπογείων, όλο το υπόλοιπο ισόγειο φυτεύεται. Ακόμη και οι πλάκες που οδηγούν στις εισόδους του κτιρίου από τις δυο οδούς αντιμετωπίζονται ως «ειρημένες» επί του πρασίνου.
Το παιχνίδι αυτό δομείται χιαστί και στην κάτοψη του περιβάλλοντος χώρου, αποδίδοντας το σχήμα της πεταλούδας που εντέλει ονοματίζει το κτίριο. Τα τέσσερα υπόγεια στάθμευσης διατηρούνται στην σημερινή τους μορφή και η πρόσβασή τους γίνεται από αντιδιαμετρικές ράμπες σε αμφότερα τα πρόσωπα του οικοπέδου.
Γενικές αρχές διαμόρφωσης
Το κτίριο εδράζεται σε δυο ζώνες πρασίνου που κλιμακώνονται από τα όρια του οικοπέδου ως το ύψος του ισογείου. Οι δύο αυτές ζώνες ορίζουν έναν υπαίθριο διάδρομο πρόσβασης, που οδηγεί στην είσοδο των γραφείων που βρίσκεται στο μέσον του κτιρίου. Ταυτόχρονα επιτυγχάνεται η διαμπερότητα του οικοπέδου, αντισταθμίζοντας την τοποθέτηση του κύριου όγκου του κτιρίου, που βρίσκεται κάθετα με την κίνηση πρόσβασης σε αυτό.
Οι σκληρές επιφάνειες των δαπέδων περιβάλλονται με φυτεύσεις, οι οποίες επεκτείνονται και πάνω στα δώματα των υπογείων, αλλά και των υπόλοιπων πτυχώσεων των επίπεδων, που σβήνουν ως την οδό Αποστολοπούλου.
Και στα δυο τμήματα του ακαλύπτου, ως αρχή έχουμε την αντιπαράθεση δυο βασικών ποιοτήτων. Του πρασίνου και του αδρού οπλισμένου σκυροδέματος, είτε με τη μορφή των βατών δαπέδων, είτε με τη μορφή των ανεπίχριστων τοιχίων. Σ΄ αυτή τη λογική εντάσσεται και η ζώνη των τοίχων του ισογείου, η οποίοι επενδύονται με πανέλα σκυροδέματος, προβάλλοντας ως συνέχεια των πτυχώσεων των διαμορφώσεων του περιβάλλοντος χώρου.
Γενικές αρχές διαμόρφωσης κελύφους
Το κέλυφος του κτιρίου αποτελείται από ένα σύστημα υαλοστασίου, το οποίο αναρτάται εξωτερικά και σε επαφή με τον φέροντα οργανισμό του κτιρίου. Το υαλοστάσιο είναι πλήρως μονωμένο στα τμήματα, όπου καλύπτει τις κολώνες και τα δοκάρια του κτιρίου.
Επιπλέον σε απόσταση 80 cm από το υαλοστάσιο, βρίσκεται άλλο ένα πέτασμα σκίασης του υαλοστασίου, το οποίο διαχειρίζεται την πρόσπτωση των ηλιακών ακτίνων, χωρίς ταυτόχρονα να εμποδίσει την θέαση του εξωτερικού περιβάλλοντος από το εσωτερικό.
Η μεταλλική αυτή κατασκευή υποδέχεται έναν περιμετρικό διάδρομοεπίσκεψης-συντήρησης από γραδελάδα και μια ζώνη μεταλλικών ζαρντινέρων, που έρχονται σε επαφή με το γυάλινο κέλυφος. Το επίπεδο της γραδελάδας και των ζαρντινιέρων, είναι το ίδιο με την τελική στάθμη του δαπέδου των γραφείων, έτσι ώστε να επιτυγχάνεται η αίσθηση συνέχειας του εσωτερικού χώρου με το εξωτερικό και εντάσσοντας με τον τρόπο αυτό την φύτευση στα στοιχεία εμπλουτισμού του εσωτερικού χώρου.
Αγάπανθοι, δεντρολίβανα, στίπες αναδύονται από το μεταλλικό δάπεδο του προβόλου και μια σειρά κάθετων ειδικά σχεδιασμένων περσίδωναπό αλουμίνιο, σκιάζουν το κτίριο σε επιλεγμένες περιοχές και το προστατεύουν από την ηλιακή ακτινοβολία τις πρωινές και απογευματινές ώρες.
Τα στοιχεία αυτά αναπτύσσονται ως μια κυματιστή ακολουθία, που πυκνώνει και αραιώνει ανάλογα με τις ανάγκες σκίασης που προκύπτουν από την πορεία του ήλιου. Έτσι παίρνουν την μορφή ενός κελύφους στοιχείων που ανασηκώνονται – αναριγούν ανταποκρινόμενα στις συνθήκες του περιβάλλοντος.
Τα κατακόρυφα αυτά στοιχεία και οι οριζόντιες ζώνες των ορόφων, αποτελούν τα ελάχιστα αρχιτεκτονικά υλικά μιας αυστηρής, λιτής σύνθεσης των όψεων του κτιρίου που μεταβάλλονται συνεχώς με το φως της ημέρας.
Εσωτερικές διαρρυθμίσεις –Υλικά
Οι κύριοι χώροι των γραφείων είναι ενιαίοι ή διαχωρισμένοι ανάλογα με τις απαιτήσεις του χρήστη. Η συνθήκη αυτή απαιτεί την μέγιστη ευελιξία στην χρήση των υλικών αλλά και τις μεθόδους μηχανολογικής υποστήριξης των χώρων.
“Η αρχική παραδοχή για την εξυπηρέτηση της προαναφερόμενης συνθήκης αποτελεί η αυτονομία του κλιματισμού καθώς και η δυνατότητα παροχής ισχυρών και ασθενών ρευμάτων σε κάθε δυνατό σημείο”.
Η διαμόρφωση των δαπέδων ως υπερυψωμένα αναλαμβάνουν να ικανοποιούν τις ανωτέρω συνθήκες για τα ηλεκτρικά δίκτυα. Η επιφάνεια του δαπέδου είναι πλακίδια μοκέτας, ώστε να εξασφαλίζεται σημαντικό τμήμα της απαιτούμενης ηχοαπορρόφησης.
“Οι οροφές είναι ανοικτού τύπου, με σκούρο χρώμα, στις οποίες εμφανίζονται επίσης σκουρόχρωμες, όλες οι μηχανολογικές εγκαταστάσεις, οι οποίες με τον τρόπο αυτό είναι άμεσα επισκέψιμες”.
Σε σημαντικά σημεία της κάτοψης και σε ποσοστό περίπου στο 65-75 %, οι ψευδοροφές είναι από ηχοαπορροφητικά πανέλα PET, ανακυκλωμένου πλαστικού, σε υφή felt και σε διάφορους χρωματισμούς, αναρτημένες από την οροφή.
Τα διαχωριστικά είναι χωρίς εμφανή σκελετό (frameless) με διπλά κρύσταλλα και διαμορφώνουν τα κλειστά απαιτούμενα τμήματα (meeting rooms – telephonebooth etc.). Στο σύνολο του κτιρίου ο φωτισμός είναι τεχνολογίας LED.