Ένα απίθανο οροφοδιαμέρισμα στην περιοχή του Παπάγου είναι το απόλυτο μοντερνιστικό κτίριο καθώς και μια ωδή στην ημιτελή αρχιτεκτονική και το ακατέργαστο design. Πρόκειται για το έργο “Three Objects Apartment”, που υπογράφει το αρχιτεκτονικό γραφείο DeMachinas.
«H ανακαίνιση του οροφοδιαμερίσματος του 1ου ορόφου δεν περιορίζεται μόνο στον εκσυγχρονισμό της κατοικίας αλλά εκτείνεται και στην έρευνα πάνω σε ένα κατασκευαστικά ημιτελές κτίριο. Σε συνεργασία με τους πελάτες πειραματιστήκαμε ως προς την δημιουργία μίας γλώσσας σχεδιασμού και αισθητικής που να μπορεί να συνδιαλλαγεί με τα ιδιώματα της υπάρχουσας κατασκευής: τον μπετονένιο σκελετό με τις φατνωματικές πλάκες, την ημιτελή συνθήκη του κτίσματος και την πυλωτή στο ισόγειο», εξηγεί το αρχιτεκτονικό γραφείο DeMachinas.
Το κτίριο βρίσκεται σε μια περιοχή με έντονη οικιστική δραστηριότητα και σχεδιάστηκε το 1970, σύμφωνα με τις αρχές της μοντερνιστικής αρχιτεκτονικής. Τρεις διαφορετικές κατοικίες καταλαμβάνουν τους τρεις διαφορετικούς ορόφους -εκ των οποίων ο τελευταίος δεν έχει ακόμα ανεγερθεί, ενώ στο ισόγειο βρίσκεται μια διαμπερής κοινόχρηστη πυλωτή.
Το 2019 μία οικογένεια αγόρασε το οροφοδιαμέρισμα. Η ημιτελής κατάσταση του κτιρίου δεν αποτέλεσε μειονέκτημα για τους τελευταίους, αντιθέτως αντιμετώπισαν το κτίριο σαν ένα καμβά που θα μπορούσαν να κατοικήσουν δημιουργικά.
«Η πυλωτή που συνήθως στην πόλη της Αθήνας χρησιμοποιείται σαν χώρος στάθμευσης, εδώ αποτελεί έναν ιδιωτικό στεγασμένο χώρο χωρίς καθορισμένη χρήση, άρα ικανό να χρησιμοποιηθεί από τους ιδιοκτήτες όπως επιθυμούν. Οι πελάτες οραματίστηκαν μια ευέλικτη κατοίκηση στο επίπεδο της πυλωτής αλλά και του πρώτου ορόφου. Μας ζητήθηκε να σχεδιάσουμε έναν ανοιχτό χώρο με τη μεγαλύτερη δυνατότητα σε αλλαγές.
Η απάντησή μας στο πρόγραμμα ήταν να αποκαλύψουμε όσο το δυνατόν περισσότερο το στατικό κέλυφος ώστε να προσομοιάζει την αίσθηση της πυλωτής και η εισαγωγή τριών λειτουργικών «αντικειμένων» τοποθετημένα στον πυρήνα του χώρου.
Έναν κυκλικό ελεύθερο πάγκο κουζίνας, συνδυασμό πάγκου προετοιμασίας φαγητού και τραπεζιού.
Έναν ορθογώνιο καθαρό όγκο αποθήκευσης, γκαρνταρόμπας, πλυντηρίων και βοηθητικός χώρος κουζίνας.
Έναν τρισδιάστατο σταυρό, αποτελούμενο από δύο πόρτες και δύο μεγάλα πανέλα, όλα περιστρεφόμενα γύρω από τον ίδιο άξονα.
Η τελευταία κατασκευή σχεδιάστηκε σαν ένας μηχανισμός που ενοποιεί και διαχωρίζει τους χώρους γύρω από το κέντρο της: υπνοδωμάτιο-γραφείο-διάδρομος στο όριο ιδιωτικού-δημοσίου τμήματος της κατοικίας», αναφέρει το αρχιτεκτονικό γραφείο DeMachinas.
«Στην διάρκεια της κατασκευής και κυρίως στο στάδιο των κατεδαφίσεων ασχοληθήκαμε με τις διαφορετικές στρώσεις των υλικών. Οι αποξηλώσεις έγιναν με προσοχή αρχαιολογικής ανασκαφής. Η φατνωματική μπετονένια οροφή που ήταν καλυμμένη με γυψοσανίδα αποκαλύφθηκε σε όλους τους χώρους και συντηρήθηκε όπως βρέθηκε. Οι πλάκες του υπάρχοντος μαρμάρινου δαπέδου αφαιρέθηκαν και θραύσματα τους επαναχρησιμοποιήθηκαν σαν μεγάλα αδρανή του νέου μωσαϊκού. Οι τελικοί σχηματισμοί των θραυσμάτων δεν είναι τυχαίοι: παρέμειναν όπου και όπως έσπασαν κατά την ρίψη τους στο έδαφος, παγώνοντας την θραύση τους στον χρόνο.
Στους χώρους των λουτρών, η κόλλα πλακιδίων που βρέθηκε κατά την αποξήλωση διατηρήθηκε ως το τελικό υλικό της επιφάνειας των τοίχων. Η χρωματική παλέτα της ανακαίνισης που επιλέξαμε ως σύμφυτη των αποχρώσεων των υφιστάμενων υλικών, προσδοκά να ενσωματώσει οργανικά την πρόταση με την σκληρή φύση του ημιτελούς μπετονένιου κελύφους», καταλήγει το αρχιτεκτονικό γραφείο DeMachinas.