Σε ένα από τα εμβληματικά σημεία της Αθήνας, χαμηλά στην οδό Έρμου 118, η παλιά τυπική αθηναϊκή κατοικία του 1925 με το εμπορικό στο ισόγειο ανακατασκευάζεται εξ’ ολοκλήρου σε ένα urban bοutique ξενοδοχείο.
Σε ανοιχτό διάλογο με την ιστορική συνοικία στην οποία βρίσκεται το MIRAME ATHENS φλερτάρει με το χθες και το σήμερα. Αποτελείτε από δύο εστιατόρια και επτάδωμάτια.
Βασικός στόχος του γραφείου a+ architects, ήταν να επαναφέρει το κτίριο στην αρχική του μορφή, να αναδημιουργήσει την εικόνα ενός αρχοντικού του αθηναϊκού μεσοπολέμου, κάνοντας όμως και την σύνδεση ανάμεσα στο παρελθόν και το παρόν.
Ιδιαίτερη σημασία δόθηκε στην μελέτη του εξωτερικού φωτισμού και ανάδειξη των όγκων του κτιρίου με ότι ποιό σύγχρονο τεχνολογικά χρησιμοποιείται σήμερα.
Η είσοδος και το κλιμακοστάσιο ήταν σε άριστη κατάσταση και απλά καθαρίστηκαν τα μάρμαρα και η ξύλινη σκάλα βάφτηκε με ιδικό χρώμα – τεχνοτροπία σε ανθρακί απόχρωση.
Το κλιμακοστάσιο τελείωνε στον δεύτερο όροφο και για τις ανάγκες του εστιατορίου στην ταράτσα κατασκευάστηκε μια σύγχρονη αισθητικά και κατασκευαστικά σκάλα με μέταλλο, ξύλο και γυαλί.
Και εδώ η ιδέα ήταν να επανέλθουν τα δωμάτια στην αρχική τους μορφή. Για να ανασυσταθεί το κλίμα της εποχής, τα πατώματα ντύθηκαν με ξύλινο γαλλικό ψαροκόκαλο όπως και μεγάλη προσοχή δόθηκε στα γύψινα διακοσμητικά και τις ροζέτες οροφής που ανακατασκευάστηκαν.
Οργάντζα, λινό και βελούδο ντύνουν παράθυρα και έπιπλα πολλά από τα οποία δημιουργήθηκαν ειδικά για την περίσταση, με την παλέτα των χρωμάτων να κινείται σε παλ, γήινους και γκρι τόνους.
Στο ισόγειο, το all–daybistrot που βλέπει στην Ερμού ανακαλεί και αυτό με τη σειρά του άλλες εποχές, εκφράζοντας την ίδια στιγμή την ζωντάνια και τον πολύπλευρο χαρακτήρα της συνοικίας που το περιβάλλει.
Πίσω από το μπαρ, η μεγάλη ξύλινη ραφιέρα με τα τορναριστά στοιχεία, θυμίζει φαρμακείο του μεσοπολέμου και η αυτόφωτη ταπετσαρία που απεικονίζει πολυελαίους, φέρνει με ένα twist στο προσκήνιο μεγαλεία από το παρελθόν.
Στην ρεσεψιόν, από τη μια έχουν κρατηθεί εμφανή τα δομικά στοιχεία που προϋπήρχαν, όπως το μπετόν και η πέτρα, ενώ ο δυναμικός καμπύλος πάγκος κατασκευάστηκε από λευκό corian, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα συνομιλία του παλιού με το καινούριο.
Η γενική αίσθηση είναι αυτή της ήρεμης πολυτέλειας και της ουσιαστικής κομψότητας, ενσωματώνοντας το παρελθόν και το παρόν, το κλασικό με το μοντέρνο, τον τοπικό χαρακτήρα δοσμένο με κοσμοπολίτικο πνεύμα.