Αυτό που σήμερα αποκαλείται «εξοχική κατοικία» ή «κατοικία διακοπών», είναι ένα σύγχρονο υβρίδιο κατοίκησης, όπου βρίσκεται μεν στην ύπαιθρο, αλλά δεν είναι μόνο ένας τόπος ξεκούρασης μακριά από μια αστική καθημερινότητα. Είναι πολύ περισσότερα πράγματα. Είναι κυρίως ένας εναλλακτικός τρόπος συνδυασμού εργασίας και ανάπαυσης, μέσα σε ένα φυσικό περίγυρο, σε σχεδόν μόνιμη βάση και για όλη τη διάρκεια του χρόνου.
Έτσι κατέχει πλέον ισότιμη θέση με την κύρια κατοικία, παρέχοντας στους χρήστες τις ίδιες (παροχές…living possibilities).
Τα τελευταία χρόνια μάλιστα βλέπουμε «εξοχικές κατοικίες» στην Κρήτη με χρήστες των οποίων η αστική κατοικία βρίσκεται στο εξωτερικό, εναλλάσσοντας τον τόπο διαμονής τους κάθε μήνα ή συχνότερα.
“Ένας πορτοκαλεώνας στις παρυφές του ιστορικού οικισμού Κοντομαρί της επαρχίας Κυδωνίας είναι ο Μεσογειακός τόπος αυτού του μικρού οικιστικού συμπλέγματος”.
Για αυτό τον σκοπό χρησιμοποιήθηκαν οι ψηλές λιθόκτιστες μάντρες, ως συνέχεια της ισόγειας λιθοδομής, η οποία εδράζει τον όροφο που είναι κατασκευασμένος με πιο ελαφρά οικοδομικά υλικά.
Η στάθμη των ισογείων είναι συνέχεια της στάθμης του επιπέδου φυσικού εδάφους, ώστε να είναι άμεση η πρόσβαση στους εσωτερικούς κήπους με τις πορτοκαλιές και στις κολυμβητικές δεξαμενές.
“Οι τρείς κατοικίες μοιράζονται ένα υπαίθριο χώρο «πολλαπλών χρήσεων» με σκιάδια, ώστε οι χρήστες να πραγματοποιούν εκδηλώσεις γαστρονομίας και πολιτισμού”.
Οι είσοδοι των κατοικιών ορίζονται απο ανοίγματα – ρήγματα στην λιθοδομή της πρόσοψης ώστε να ταυτοποιούνται με τους αντίστοιχους χώρους στάθμευσης που βρίσκονατι στο μέτωπο του δρόμου μπροστά απο λίθινο τείχος.
Υπάρχουν δύο υποστηλώμτα στο ισόγειο κάθε κατοικίας, τα οποία μοιράζονται ένα λουτρό, ενώ το κυρίως υπνοδωμάτιο βρίσκεται στον όροφο, με το δικό του λουτρό και «αποκλειστκή» βεράντα, για την απόλαυση του δυτικού ορίζοντα.
Το αρμολόγημα της λιθοδομής περιέχει συνδιασμό φυσικών γαιών (όχρα), ώστε με το άπλωμα πάνω στις πέτρες της επιφάνειας, να «εξημερώνει» και να οικιοποιεί την άγρια φύση αυτής της χειροποίητης κατασκευής.
Όλες οι κουζίνες – μαγειρεία, τοποθετήθηκαν ως νησίδες, στη μέση ενός ζωτικού χώρου κυκλοφορίας, ώστε να ενθαρρύνεται η χρήση τους, ενώ παράλληλα αποτρέπεται η επαφή τους με τη λιθοδομή, κάθως η ακρίβεια και η λεπτοτητα της κατασκευής τους δύσκολα μπορεί να συνδεθεί με την «άγρια» τυχαιότητα της λίθινης μάζας.
Το ίδιο ισχύει και για τις ντουλάπες ερμάρια και πάγκους σε όλους τους χώρους, ώστε να τονίζεται η αντίθεση της εκλεπτυσμένης κατασκευαστικής λεπτομέρειας με την αδρή επιφάνεια του κελύφους.
Εσωτερικά ο σχεδιασμός όλων των τελειωμάτων έγινε με αφαιρετική πρόθεση, ώστε η ανάλαφρη παρουσία τους να βρίσκεται σε αντίθεση με την βαριά μάζα της λιθοδομής.