Η αρχιτέκτονας, Έλενα Σοφιανού – Ολυμπίου, απέσπασε το 1ο βραβείο στο Αρχιτεκτονικό Διαγωνισμό για τη δημιουργία του «Δημοτικού Πάρκου Σαλίνα», στη Λάρνακα της Κύπρου, παρουσιάζοντας μια πρόταση που επιδιώκει να συμπεριλάβει τη μνήμη του τόπου στο σχεδιασμό, να προστατεύσει την οντότητα του χώρου, ως πνεύμονα πρασίνου και να αναδείξει το Δημοτικό Πάρκο Σαλίνα ως αναπόσπαστο μέρος της ταυτότητας της πόλης της Λάρνακας.
Η πρόταση
Η χωρική πλοκή του πάρκου προκύπτει από τη μνήμη του χώρου, την τοπογραφία και τη σχέση με τον αστικό ιστό.
Παραμένουν τα στοιχεία του τοπίου που υπήρχαν από παλιά, όπως το ανατολικό όριο, η Ανατολική Πορεία, η σχέση με τις διατηρητέες οικοδομές, το στοιχείο του νερού. Οι χώροι ακολουθούν την τοπογραφία, διατάσσονται σε αμφιθεατρική σχέση και συνδέονται με την πόλη.
Κύρια Πύλη Εισόδου (Λ. Κιούππη)
Πλάτωμα Εισόδου
Κήπος με Φοινικιές και Αμφιθεατρικές Κερκίδες
Ξέφωτο – Χώρος εκδηλώσεων
Πορεία Κεντρικού Πρασίνου
Κεντρικό Πράσινο
Αναψυκτήριο
Λίμνη
Αλέα με Δεντροστοιχία
Διατηρητέες Οικοδομές με τους Κήπους τους (εκτός διαγωνισμού)
Το Κεντρικό Πράσινο (6) αποτελεί τον κύριο κορμό δέντρων του πάρκου και εμπλουτίζεται με πεύκα, κυπαρίσσια, τρέμιθθους, κουνναπκιές, χαρουπιές, ελιές και αγριελιές. Η Ανατολική Πορεία (12) πλαισιώνεται με νέα και υφιστάμενα κυπαρίσσια με οπτικές φυγές προς το εσωτερικό του πάρκου.
Σε Λίμνη (8) και Παιδότοπο (15) φυτεύονται χαμηλά οπωροφόρα δέντρα που έχουν τη χάρη της ανθοφορίας, όπως κιτρομηλιές και λεμονιές. Στην περιοχή της Γέφυρας (11) προτείνονται αρωματικοί θάμνοι όπως δάφνη, θυμάρι, μερσινιά, σχοινιά.
Η σκίαση των χώρων παρέχεται από τα δέντρα. Οι πορείες του πάρκου, εκτός της Αλέας, είναι από πουρί και οι υπόλοιπες επιφάνειες υδατοπερατές (μελισσόχορτο, φυτόχωμα). Σκληρές επιφάνειες είναι μόνο η Αλέα, ο χώρος του αντλιοστασίου και ο χώρος στάθμευσης.