Το ξενοδοχειακό συγκρότημα Magma Resort & Spa βρίσκεται ανάμεσα στο ανθρωπογενές και το φυσικό περιβάλλον, σε έκταση με ήπιο ανάγλυφο στα όρια του οικισμού Βουρβούλου της Σαντορίνης και περιβάλλεται από παραδοσιακές πεζούλες, μεγάλα «σκαλοπάτια» καλλιεργήσιμων εκτάσεων, που ακολουθούν τις υψομετρικές καμπύλες και διαμορφώνονται με ξερολιθιές.
Η σχεδιαστική προσέγγιση του αρχιτεκτονικού γραφείου PEOPLE, επιχειρεί να δημιουργήσει ένα αρχιτεκτονικό σύνολο που δομείται μέσα από την διάλογο αντιθετικών – συμπληρωματικών στοιχείων με αναφορές στον συγκεκριμένο περιβάλλοντα χώρο και στην ευρύτερη τοποθεσία.
Οργανικοί σχηματισμοίαπό μαύρες ηφαιστιογενείς πέτρες ακολουθούν τις υψομετρικές καμπύλες, δημιουργώντας μία γαιώμορφη ροϊκή αρχιτεκτονική. Ανά τόπους υπόλευκα πρίσματα με γήινες αποχρώσεις της άσπας (ηφαιστειακή τέφρα Σαντορίνης) διακόπτουν τους χαμηλούς πέτρινους όγκους ή ενσωματώνονται σε αυτούς παράγοντας αραιές ή πυκνές περιοχές κυβιστικών συνθέσεων.
Ακολουθούν την τοπογραφία και οργανώνουν την έκταση σε βαθμιδωτά καλλιεργήσιμα επίπεδα, κάτω από τα οποία τοποθετούνται χώροι διαμονής με απεριόριστη θέα προς τον ορίζοντα. Η διάλυση των ορίων ανάμεσα στο φυσικό και στο δομημένο περιβάλλον, εντείνεται µε τη χρήση φυτεμένων επιφανειών πάνω από τους κατοικήσιμους χώρους.
Σε επιλεγμένα σημεία με έντονες κλίσεις, τα πέτρινα όρια βυθίζονται στη τοπογραφία, ανοίγοντας χώρους στο εσωτερικό της γης (υποδοχή – spa), οι οποίοι παραπέμπουν νοερά στα «υπόσκαφα» της Σαντορίνης, μια αρχιτεκτονική επέμβαση «από έξω προς τα μέσα».
Αλλού αναδύονται από τη γη διαμορφώνοντας ένα νέο έδαφος που «ξεδιπλώνεται» για να μετατραπεί σε δώμα, «κρύβοντας» στο εσωτερικό του κλειστούς χώρους (εστιατόριο) που αποκαλύπτουν τη θέα προς τη θάλασσα «εκ των έσω».
Τα υπόλευκα αυστηρά πρίσματα επαναφέρουν τον αρχετυπικό τύπο της κυκλαδίτικης λαϊκής κατοικίας, το ορθογώνιας κάτοψης μονόχωρο σπίτι και συγκεκριμένα τη στενομέτωπη διάταξη του μονόχωρου μακριναριού. Η επαναλαμβανόμενη μονάδα εισάγει την κλίμακα του μονόχωρου. Τοποθετημένη με ποικίλους τρόπους εμφανίζεται ως μοναχική παρουσία ή παράγει ανά τόπους μικρά ή μεγάλα κυβιστικά συμπλέγματα που χαρακτηρίζονται από διαφορετικές χωρικές ποιότητες.
Τα συμπλέγματα των όγκων δημιουργεί ποικίλα και προστατευμένα μικροκλίματα. Ημιυπαίθριοι, στεγασμένα περάσματα, στοές, δημιουργούν ενδιαμέσους χώρους ζωής εξισορροπώντας το δροσερό εσωτερικό με την θερμότητα του εξωτερικού χώρου.
Γραμμική ανάπτυξη που προκύπτει από το φυσικό ανάγλυφο
Μονοπάτια και κτιριακές ενότητες χαμηλού ύψους αναπτύσσονται γραμμικά ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες του οικοπέδου. Προκύπτει ένα σύστημα δόμησης που σε αρμονία με το φυσικό περιβάλλον εκφράζει τη μορφολογία του εδάφους. Ταυτόχρονα παραπέμπει σε οικισμούς της Σαντορίνης (οικισμούς σε πλαγιές όπως ο Βουρβούλος, καστρικούς και γραμμικούς οικισμούς), όπου τα κτίρια αναπτύσσονται εν σειρά ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες και αντίστοιχα οι δρόμοι οργανώνονται σε παραλληλία πίσω τους. Σε κυματοειδείς χαράξεις οργανώνεται και το υδάτινο στοιχείο.
Τα κτίρια δίνουν την αίσθηση λαξευμένων γεωμετρικών όγκων που αναφέρονται στα φημισμένα «υπόσκαφα» της Σαντορίνης, πρωτότυπες κατοικίες σκαμμένες στους βράχους, μια αρχιτεκτονική επέμβαση «από έξω προς τα μέσα». Τα κελύφη με τα δωμάτια και τα διαμερίσματα «διαβρώνονται» δημιουργώντας στη μπροστινή όψη, ενδιάμεσους εξωτερικούς χώρους (στεγασμένοι ή με πέργκολα) που παγιδεύουν τον αέρα και το φως, χωρίς να εμποδίζουν την άμεση επαφή με τη φύση και τη θέα.
Η αίσθηση της εντείνεται με την διαμόρφωση της κεντρικής εισόδου: από το επίπεδο του δρόμου ο επισκέπτης βυθίζεται, περνώντας κάτω από την κοινόχρηστη πισίνα, στον υπόγειο χώρο υποδοχής, όπου κυριαρχεί η χαρακτηριστική μαύρη πέτρα της Σαντορίνης. Παρομοίως, ο επισκέπτης βυθίζεται σταδιακά κάτω από το επίπεδο εδάφους για να προσεγγίσει την ενότητα spa–gym.
Από τον εξωτερικό χώρο της εισόδου, ο επισκέπτης βυθίζεται στον χώρο της υποδοχής και στη συνέχεια αναδύεται στον υπαίθριο χώρο των common areas. Aπό εκεί οι κινήσεις οργανώνονται στην πλειονότητά τους με ήπιες κλίσεις, ακολουθώντας τις υψομετρικές καμπύλες. Προσφέρεται στον περιπατητή ποικιλία εντυπώσεων και εμπειριών που συντίθεται από ροϊκές αλληλουχίες χώρων με διαφορετικές ποιότητες: σκιερούς, φωτεινούς, υπόγειους, υπέργειους, προστατευμένους, εκτεθειμένους, κλειστούς, ανοικτούς κλπ.
English description: The Magma Resort & Spa hotel complex is located between man-made and natural surroundings, in a mild terrain near the village of Vourvoulos in Santorini and it is surrounded by traditional ’pezoules’, large areas of cultivated land that follow the altitudes and are formed with stone walls. The design approach, by PEOPLE, attempts to create a built environment that is formed through the interplay between contradictory – complementary elements that reference the particular setting and the wider location.
Organic shapes from black volcanic stones follow the curved contour lines creating a landscape architecture that reflects the shape of the terrain. Occasionally off-white prisms that resemble the color of ‘aspa’ (volcanic ash of Santorini) appear. The geometric formations interrupt the low stone volumes, producing dense or sparse regions of cubistic compositions.
They follow the contour lines of the landscape and organize the terrain in multiple planted terraces below which accommodation with unlimited view to the horizon takes place. The fusion of the boundaries between the natural and the built environment is intensified by the use of planted surfaces above the habitable spaces. At selected areas with intense slopes, the stone walls invade inside the topography opening spaces below the earth (spa-reception), which refer to Santorini’s famous underground spaces.
Elsewhere, they emerge from the earth, forming a new «unfolding» terrain that turns into a planted terrace that ‘hides’ habitable spaces and the signature restaurant. Like a walking adventure through the high and low terrains and the hotel itself which encompasses cave-like entrances and sudden emersions to open spaces.
The off- white geometric prisms resemble the archetypal form of the traditional Cycladic dwelling, the rectangular one-room house and in particular the one room narrow and long typology. The repeated unit appears in numerous ways: as a lonely presence or as groups that create small or large cubist compositions that are characterized by different spatial qualities.
The relationships between the volumes create variety and protected microclimates. Semi-outdoor spaces and covered walkways create intermediate living spaces, balancing the dark and cool interior with the warmness of the open-air spaces.
By using natural materials and mobilizing timeless elements such as water and light, architects create a new interactive environment that mimics a small village, where local heritage and architecture, outside and inside, enjoying and relaxing are integrated to elevate the experience for the resort’s residents.
Paths and low-rise buildingunits develop linearly following the elevation curves of the plot. A system of building is emerging, in harmony with the natural environment, expresses the morphology of the soil. At the same time, it refers to settlements of Santorini (settlements on slopes such as Vourvoulos, castles and linear settlements), where the buildings are developed in line following the altitudinal curves and respectively the roads are organized in parallel behind them. In wavy engravings, the aquatic element is also organized.
The buildings give the impression of carved geometric volumes that refer to the famous «caves» of Santorini, original houses dug into the rocks, an architectural intervention «from the outside to the inside«. The shells of the rooms and the apartments are ‘eroded‘, creating on the front side outdoors (roofed or pergola) that trap air and light without interfering with direct contact with nature and view.
Its sensation is intensified by the central entrance: from the level of the road, the visitor sinks, passing under the communal pool, into the basement reception area where the characteristic black stone of Santorini dominates.
From the outside of the entrance, the visitor sinks into the reception area and then emerges in the open space of the common areas. From there, the motions are organized with mild slopes, following the elevation curves. A variety of impressions and experiences are being offered to the visitor, composed of flowing sequences of spaces of different qualities: shady, bright, underground, exposed, closed, open. Like a walking adventure through the high and low terrains and the hotel itself which encompasses cave-like entrances and sudden emersions to open spaces.