Η ανάγκη μετεγκατάστασης της Δημοτικής Βιβλιοθήκης Κοζάνης σε ένα πολύ μεγαλύτερο κτήριο ήταν ιδιαίτερα επιτακτική τόσο εξαιτίας του μεγάλου αριθμού τόμων που διαθέτει όσο – και κυρίως – για την εξαιρετική συλλογή παλαιτύπων και αρχειακού υλικού το οποίο θα έπρεπε να στεγάζεται σε ένα σύγχρονο και απόλυτα ασφαλές κτήριο.
Παράλληλα η ανάπτυξη και ενός μουσείου που θα εκθέτει μέρος των συλλογών της βιβλιοθήκης αλλά και άλλα σημαντικά σχετικά ευρήματα που διαθέτει η ευρύτερη περιοχή τεκμηριώνοντας τη σημασία της Κοζάνης ως κέντρο του ελληνικού Διαφωτισμού, αποτέλεσε και αυτό μια από τις προτεραιότητες του Δήμου.
Η χωροθέτηση και των δύο αυτών λειτουργιών αποφασίστηκε να γίνει στο τραπεζοειδές οικόπεδο στον κεντρικό αστικό ιστό της πόλης. Στο οικόπεδο αυτό υπήρχαν δυο αγροτικές αποθήκες. Η γεωμετρία και η χωροθέτηση των κτισμάτων αυτών έδωσαν και το έναυσμα της όλης αρχιτεκτονικής πρότασης του κτηριακού συγκροτήματος.
Η γεωμετρία των δύο βασικών κτηρίων (της βιβλιοθήκης και του μουσείου) “ακολουθούν” την αντίστοιχη γεωμετρία των αγροτικών αποθηκών, ενώ ο υπάρχον ελεύθερος χώρος μεταξύ των δύο αυτών αποθηκών εκφράζεται με έναν ισόγειο διαμπερή χώρο ο οποίος συνδέει το μουσείο και τη βιβλιοθήκη λειτουργώντας παράλληλα και ως χώρος πολλαπλών χρήσεων και υποδοχής του όλου συγκροτήματος.
Η συνολική επιφάνεια του συγκροτήματος είναι7.000 m² περίπου. Ειδικότερα η βιβλιοθήκη καταλαμβάνει σε μια επιφάνεια 2.300 m² που αναπτύσσεται σε τρία επίπεδα.
Αντίστοιχα το μουσείο καταλαμβάνει μια επιφάνεια 1.300 m². Στο ισόγειο και το πατάρι του κτηρίου αναπτύσσεται η αίθουσα μόνιμης συλλογής ενώ στο χαμηλότερο επίπεδο αναπτύσσεται ο χώρος των περιοδικών εκθέσεωνεπιφανείας 500 m². Στο υπόγειο του κτηρίου αυτού χωροθετείται η αποθήκη του μουσείου και οι βοηθητικοί του χώροι.
Ο ενδιάμεσος των κτηρίων της βιβλιοθήκης και του μουσείου ισόγειος χώρος υποδοχής εξυπηρετεί το σύνολο του κτηριακού συγκροτήματος και περιλαμβάνει το χώρο πληροφόρησης, το πωλητήριο του μουσείου, ένα μεγάλο σε έκταση καθιστικό που λειτουργεί και ως χώρος πολλαπλών χρήσεων, το κυλικείο, το αμφιθέατρο και έναν χώρο συνεδριάσεων.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι πέρα από τα έναυσμα χωροθέτησης των δύο κτηρίων στο οικόπεδο που προήλθε από την προϋπάρχουσα δόμηση στο οικόπεδο, η αρχιτεκτονική μελέτη εκφράζει τόσο την αρχιτεκτονική αιχμή της σύγχρονης εποχής της όσο και οι περίφημες συλλογές εντύπωντου βρίσκονται στην αιχμή της δικής τους εποχής,της εποχής του ελληνικού Διαφωτισμού.