Πρόκειται για ένα Οθωμανικό λουτρό (χαμάμ) του 19ου αι. που βρίσκεται στη μουσουλμανική συνοικία του Καστελόριζου, του πιο απομακρυσμένου νησιού του Νοτιοανατολικού Αιγαίου.
Πριν την αποκατάστασή του, το κτήριο ήταν εγκαταλειμμένο και υποβαθμισμένο παρ’ όλη τη στρατηγική του θέση δίπλα στο «Κόκκινο Κάστρο» – ισχυρό τοπόσημο του νησιού, στο υψηλότερο σημείου του ακρωτηρίου του Κάβου.
Είναι ένα μικρό κτήριο γενικών διαστάσεων 4Χ4 μ., καλυμμένο με θόλο και αποτελείται από ένα θερμό χώρο, μια δεξαμενή νερού και τις υπόκαυστες εγκαταστάσεις.
Εκτός από την αποκατάσταση του μνημείου, η οποία ακολούθησε παραδοσιακές μεθόδους, έπρεπε να ληφθούν υπόψη όλες οι ιστορικές φάσεις του κτηρίου, όπως τα ιταλικά γκράφιτι και οι επιγραφές από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ομάδα έργου ήταν διεπιστημονική, με βασικό στόχο την αποκατάσταση του κτηρίου στην αρχική του μορφή, την επανένταξή του στην τοπική κοινότητα και την επαναλειτουργία του ως λουτρού.