Η κεντρική ιδέα της πρότασης, που παρουσιάζει το γραφείο LandmArch. Landscape Architecture, εστιάζει στην απόδοση, ενός πιο φιλικού και φιλόξενου δημόσιου χώρου, προς τους χρήστες, ενισχύοντας έτσι, μέσω της συνεργατικής και δημιουργικής διαδικασίας, την συναισθηματική σύνδεση του κατοίκου της Πάτρας, με τον τόπο του και την εξασφάλιση ενός μελλοντικού πλάνου συντήρησης και διαχείρησής του.
Η προσέγγιση των δημιουργών στην ανάπλαση του παραλιακού μετώπου της Πάτρας, προέκυψε ως αποτέλεσμα συγκεκριμένων βασικών αρχών σχεδιασμού.
Επανασχεδιάζεται ο παραλιακός δρόμος, τα πεζοδρόμια εκατέρωθεν αυτού, η φύτευση, οι χώροι στάθμευσης, ο ποδηλατόδρομος, ο δρόμος τυφλών, η αστική σήμανση και ο αστικός εξοπλισμός πέριξ αυτού. Με αυτόν τον τρόπο πραγματοποιείται μια οπτική και κινησιακή σύνδεση ανάμεσα στην παραλιακή αρτηρία κυκλοφορίας και το αστικό τοπίο μέχρι και την παραθαλάσσια ζώνη.
Κάθε τμήμα αντιμετωπίζεται ξεχωριστά, ανάλογα με τον τοπιακό του χαρακτήρα, την τοπογραφία του, τις χρήσεις γης και τη σχέση του με την πόλη και τη θάλασσα.
Το πρώτο τμήμα χαρακτηρίζεται από μια ηπιότερη ανάπλαση που δίνει προβάδισμα στην ενίσχυση του φυσικού τοπίου και των βιοτόπων αυτού, προσφέροντας ήπιους περιπάτους εντός αυτών και σε άμεση σχέση με την θάλασσα. Ο σχεδιασμός εστιάζει στην ήπια αναψυχή και την παρατήρηση της φύσης, τόσο της χλωρίδας όσο και της πανίδας που επικρατεί εκεί.
Η επιλογή φυτών ανθεκτικών στον άνεμο, και το αλάτι, με πυκνό ριζικό σύστημα, δημιουργεί ποικιλία τοπίων μέσα στα οποία μπορεί να περιηγηθεί ο επισκέπτης, ενώ ταυτόχρονα δίνουν ζωή στην τοπική πανίδα.
Γλυπτικά σύνολα πρισματικών κυματοθραυστών έρχονται να τονίσουν την εναλλαγή ανάμεση στην πυκνή φύτευση και την μετάβαση σε ένα περισσότερο αστικό τοπίο.
Εδώ η φύση έρχεται ως συμπλήρωμα του αστικού σχεδιασμού. Χώροι έντονης κοινωνικοποίησης και δραστηριοτήτων δημιουργούν μια αστική κινητικότητα. Άμεσες συνδέσεις με το αστικό κέντρο δημιουργούν μια αμοιβαία κινητικότητα ανάμεσα στο παραλιακό μέτωπο και το κέντρο της Πάτρας.
Αποτελεί το κύριο τμήμα της παράκτιας ζώνης, στο οποίο δύναται η παρουσία λουόμενων και στο οποίο παρουσιάζονται οι περισσότερες ναυταθλητικές δραστηριότητες. Εδώ γίνεται εντονότερη η παρουσία χώρων υπαίθριας διδασκαλίας για παιδιά προσχολικής και σχολικής ηλικίας, σε συνδιασμό με παιδικές χαρές εκπαιδευτικού χαρακτήρα.
Εν κατακλείδι, επανεξετάζονται τα όρια δημόσιου – ιδιωτικού και οι προτεραιότητες όσον αφορά στη διαχείρηση της μετακίνησης και των ορίων ταχύτητας των οχημάτων, ποδηλατιστών και πεζών. Ενισχύεται ο ποσοτικός και ποιοτικός χαρακτήρας των κοινόχρηστων χώρων, των χώρων πρασίνου και αναψυχής.