Στο κέντρο των Χανίων, σε μια συνοικία που διατηρεί ακόμα έντονα κτιριακά στοιχεία με νεοκλασσικά στοιχεία στις όψεις, ένα περήφανο κτίριο του 19ου αιώνα, που είχε ξεχαστεί από τον χρόνο, ζωντάνεψε ξανά για να φιλοξενήσει ένα μαγευτικό ιδιωτικό καταφύγιο. Το γραφείο της Ήβης Ευλογημένου, συνδυάζοντας ιστορία και σύγχρονη αισθητική, ανέλαβε την ανακατασκευή αυτού του εγκαταλελειμμένου κτίσματος, μεταμορφώνοντάς το σε μια υπέροχη κατοικία.
Το εν λόγω κτίριο αναπτύσσεται σε δυο στάθμες με μια υπερυψωμένη ισόγεια κατοικία και ένα λειτουργικά ανεξάρτητο υπόγειο. Η οικία που χρονολογείται από το 19ο αιώνα, γεγονός που τεκμαίρεται από πινακίδα στο εξωτερικό του κτιρίου, έφερε στοιχεία νεοκλασικού διάκοσμου. Στεγαζόταν με τετράρριχτη κεραμοσκεπή και εσωτερικά είχε την τυπική διαρρύθμιση με διάδρομο στον άξονα κίνησης και δωμάτια εκατέρωθεν αυτού. Βασική επιθυμία των ιδιοκτητών ήταν η εκ νέου προσέγγιση του χώρου για να αποτελέσει τη δευτερεύουσα κατοικία μιας τριμελούς οικογένειας.
“Ζητούμενο ήταν να ενοποιηθούν οι κοινόχρηστοι χώροι, οι οποίοι σε σύνδεση με τον αύλειο χώρο του οικοπέδου να αποτελούν χώρο σύνδεσηςκαι εξωστρέφειας για τους ενοίκους”.
Η μελέτη αφορούσε την αποκατάσταση των όψεων, με ταυτόχρονη μετασκευή της εσωτερικής διαρρύθμισης. Τα στοιχεία των όψεων και κυρίως ο διάκοσμος της κύριας όψης επί της οδού Μαρκορά αποτυπώθηκαν σε κλίμακα 1:1 και ανακατασκευάστηκαν με χρήση διογκωμένης πολυστερίνης (EPS) και με επικάλυψη ειδικού ακρυλικού υλικού.
O χρωματισμός, διαφοροποιήθηκε από τον αρχικό για την ανάδειξη του διάκοσμου. Όσον αφορά στο εσωτερικό της κατοικίας, με γνώμονα την απαίτηση για ενοποίηση των κοινόχρηστων χώρων έγινε η επιλογή της ανακατασκευής της στέγης με φορέα με μεταλλικά ζευκτά και δευτερεύοντα στοιχεία από ξύλο, που γεφύρωσαν άνοιγμα 9,75 μέτρων. Τοποθετήθηκε αυτοφερόμενη μεταλλική κατασκευή για τη δημιουργία σοφίτας, κάτω από την οποία χωροθετήθηκαν οι ιδιωτικοί χώροι, ενώ ο υπόλοιπος χώρος με ελεύθερο ύψος είναι ενοποιημένος. Εσωτερικά επιλέχθηκε να αναδειχθούν τα μεταλλικά στοιχεία, φέροντα και διακοσμητικά, ενώ δάπεδα και τοιχοποιίες έχουν απαλούς γαιώδεις τόνους.
Επιπλέον, επιλέχθηκε να γίνει και τμηματική αρμολόγηση των τοίχων από αργολιθοδομή, αναδεικνύοντας στοιχεία της αρχικής κατασκευής. Η κουζίνα είναι μια χρήση επικρατής στον κοινόχρηστο χώρο, με κεντρική νησίδα που λειτουργεί ως σημείο συγκέντρωσης οικογένειας και καλεσμένων.
On a corner plot in the center of Chania, Crete, in a district that still maintains buildings with neoclassical elements on the facades, an outstanding 19th century building, came back to life to host a refreshed, contemporary residence. The Structural Engineer, Ivi Evlogimenou, undertook the reconstruction of this abandoned building, combining history and modern aesthetics.
The building in question is developed on two levels with an elevated ground floor residence and a functionally independent basement. The house which dates from the 19th century, a fact that is presumed from a sign on the outside of the building, carried elements of neoclassical decoration on the main façade in Markora Str. It was housed with a four-tiered tiled roof and internally had the typical layout with a corridor on the axis of movement and rooms on either side of it.
The request was to unify the common areas, which in connection with the courtyard area of the plot would constitute a place of connection and extroversion for the tenants. The study concerned the restoration of the facades with the simultaneous renovation of the interior layout. The elements of the facades and especially the decoration of the main facade on Markora Street were captured on a 1:1 scale and reconstructed from expanded polystyrene (EPS)coated with a special acrylic material.
The coloring was differentiated from the plain white version it was painted when she first visited, to highlight the decoration. As for the interior of the residence, based on the requirement to unify the common areas, the choice was made to reconstruct the roof with a carrier with metal trusses and secondary elements made of wood, which bridged an opening of 9.75 meters.
A self-supporting metal structure was placed to create an attic, under which the private spaces were located, while the remaining space with free height is unified. Inside, it was chosen to highlight the metal elements, load-bearing and decorative, while floors and walls have soft earthy tones.
In addition, it was chosen to do segmental grouting of the mudstone walls, highlighting elements of the original construction. The kitchen is a dominant use in the common area, with a central island that acts as a gathering point for family and guests.