Η τυπολογία της αθηναϊκής πολυκατοικίας της αντιπαροχής έχει καθορίσει την ποιότητα της αστικής ζωής στην Αθήνα, διαμορφώνοντας την εικόνα της πρωτεύουσας. Το μεγάλο και παλαιωμένο αυτό κτιριακό απόθεμα της πόλης ζητά επειγόντως λύσεις για να μεταβεί στον 21ο αιώνα και την μετα-Covid εποχή και να ανταποκριθεί στα νέα πρότυπα κατοίκησης και τις νέες, διαρκώς εξελισσόμενες ανάγκες & φιλοδοξίες των σύγχρονων χρηστών.
*εν λευκώ – χωρίς δέσμευση ή περιορισμούς, ανεπιφύλακτα, ελεύθερα
Στο συγκεκριμένο έργο, οι αρχιτέκτονες Γιάννα Σιαπάτη και η Χρυσή Νικολούτσου, επενέβησαν με αποφασιστικό τρόπο στη χωρική οργάνωση δύο μικρών διαμερισμάτων της δεκαετίας του ‘60 στην περιοχή του Μετς, που συνενώθηκαν για να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των ιδιοκτητών.
Η αρχιτεκτονική πρόταση επεμβαίνει στην τυπολογία των κλειστών, μικρών δωματίων διημέρευσης της μεταπολεμικής πολυκατοικίας, εστιάζοντας στις έννοιες της ευελιξίας και της ελευθερίας. Εκμεταλλευόμενη το επίμηκες σχήμα του εξωτερικού περιγράμματος της οικοδομής, η οργάνωση των χώρων προτείνει ανοικτούς, ενιαίους χώρους διημέρευσης και μια σταδιακή μετάβαση από το δημόσιο στο ιδιωτικό.
Στο ενδιάμεσο εντοπίζεται ο χώρος γραφείου του ιδιοκτήτη – ιδανικός χώρος για τηλεεργασία που διαχωρίζεται από τον διάδρομο κίνησης με ένα ημιδιάφανο πέτασμα κατασκευασμένο από μεταλλικό σκελετό. Η ημιδιαφάνεια του γυαλιού επιτρέπει στο φως να εισέλθει στον, μέχρι πρότινος σκοτεινό, εσωτερικό διάδρομο, «μαλακώνοντας» ταυτόχρονα το σκληρό όριο του διαχωριστικού τοίχου. Ως πυρήνας των κοινόχρηστων χώρων του διαμερίσματος ορίζεται ο ανοικτός χώρος της κουζίνας, παραπέμποντας στην ιδέα της αρχαϊκής εστίας ως κέντρο της κατοικίας.
“Το λευκό χρώμα καθορίζει δυναμικά την τελική εικόνα του διαμερίσματος: κυριαρχεί σε όλους τους χώρους αναδεικνύοντας την ευελιξία της ανοικτής κάτοψης”.
Ξεκινώντας από τη γυαλιστερή λευκή λάκα των ντουλαπιών της κουζίνας, το λευκό χρώμα επεκτείνεται στους τοίχους και την οροφή. Το εσωτερικό αυτό λευκό κέλυφος διασπούν τα γκρι κεραμικά πλακίδια που διαμορφώνουν τις ροές κίνησης, δημιουργώντας μια νοητή σύνδεση με το αστικό τοπίο και την ιδέα του δρόμου.
Παράλληλα, το ξύλινο πλωτό δάπεδο στους ιδιωτικούς χώρους των υπνοδωματίων και τα πλακίδια μωσαϊκού στο μικρό λουτρό αποτίνουν ένα φόρο τιμής στα υλικά κατασκευής που κυριάρχησαν τη δεκαετία του ‘60 και χαρακτήρισαν σε επίπεδο υλικότητας την ατμόσφαιρα των διαμερισμάτων της εποχής.
English description: Living with carte blanche – A reinterpretation of the typology of the apartment of the Greek apartment building. Architects Gianna Siapati and Chrysi Nikoloutsou took over the restructuring of two small apartments of the 60s in the area of Mets, that were joined together to fulfil the needs of the owners.
The new spatial organization intervenes with the typology of the enclosed, small rooms of the post-war Greek polykatoikia, focusing on the concepts of flexibility and freedom and, taking advantage of the elongated external shape of the building, presents open, unified spaces and a gradual transition from public to private areas.
The translucency of the glass allows light to enter the corridor, «softening» the hard boundary of the dividing wall. The open space of the kitchen forms the core of the apartment’s communal spaces, referring to the idea of the archaic hearth as the center of the residence.
Starting from the glossy white lacquer of the kitchen cabinets, white color extends to all walls and ceiling. This interior white shell breaks up by the gray ceramic tiles that define circulation, creating an imaginary connection with the urban landscape and the concept of the urban street.
At the same time, the wooden floor in the private areas of the bedrooms and the mosaic tiles in the small bathroom pay tribute to the construction materials that dominated in the 60s and defined the atmosphere of the apartments of the era in terms of materiality.