Το συγκεκριμένο έργο αφορά το σχεδιασμό δύο θερινών κατοικιών σε οικόπεδο, εκτός σχεδίου οικισμού, στη Λήμνο. Πρόθεση των ιδιοκτητών ήταν η δημιουργία ενός μικρού κτιριακού συνόλου για ανθρώπους που επιθυμούν να περνούν, μαζί, τα καλοκαίρια στο νησί.
Βασικοί άξονες της μελέτης, από την αρχιτέκτονα Ελισσάβετ Σφούνη, ήταν η γραμμική διάταξη των κατόψεων, για την όσο το δυνατόν μεγαλύτερη αξιοποίηση της θέας προς τη δύση όπου βρίσκεται η θάλασσα, αλλά και για την επίτευξη ικανοποιητικού φυσικού δροσισμού με τη δημιουργία διαμπερούς εσωτερικού χώρου.
Επιπρόσθετα, κύριοι στόχοι της συνθετικής ιδέας, ήταν: α) Η προστασία από τον βοριά, με πρόβλεψη μικρής, χωρίς μεγάλα παράθυρα βόρειας όψης, β) η ανεξαρτησία, η ιδιωτικότητα και παράλληλα η μορφολογική και λειτουργική σύνδεση των δύο κατοικιών και γ) η έμφαση στην υπαίθρια από κοινού διαβίωση, με τη δημιουργία υπαίθριων και ημιϋπαίθριων χώρων καθιστικού και φαγητού.
Στην παρούσα μελέτη κεντρικό ζήτημα αποτέλεσε επίσης η χρήση της πέτρας-του τοπικού γκρι γρανίτη-ως κυρίαρχο υλικό κατασκευής, αντλώντας έμπνευση, σύμφωνα με την αρχιτέκτονα, από τις «θεόκτιστες» μάντρες, που κατά εκατοντάδες είναι διάσπαρτες στη λημνιακή ύπαιθρο.
Τέλος, σύμφωνα με τη συνολική σύνθεση, ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στον ενεργό ρόλο της φύτευσης του οικοπέδου, με συστάδα ελαιόδεντρων ως πράσινο τείχος έναντι των βορείων ανέμων, με θαμνοειδή φυτά κατά μήκος της δυτικής όψης για τη δημιουργία ευνοϊκού μικροκλίματος χωρίς να εμποδίζεται η θέα, με αρωματικά φυτά (ρίγανη, χαμομήλι, θυμάρι, λεβάντα, δεντρολίβανο…) καθώς και ιαματικά χόρτα (φλισκούνι, μάλαθρο, σπαθόχορτο, μαντζουράνα…) στις εισόδους των κατοικιών.