Το κτίριο βρίσκεται στις παρυφές του λόφου Φιλοπάππου, με πρόσωπο σε ένα μικρό πάρκο σε επαφή με το δυτικό τμήμα της περιφερειακής οδού στα Άνω Πετράλωνα. Η περιοχή αποτελείται από μικρά οικόπεδα συνεχούς και χαμηλής δόμησης ενώ παράλληλα βρίσκεται σε ένα ιδιαίτερο μεταίχμιο, πυκνού αστικού ιστού και αδιατάρακτου φυσικού τοπίου.
Ζητούμενο κτιριολογικό πρόγραμμα υπήρξε η κατασκευή δυο κατοικιών με κύρια συνθετική επιλογή την ανάπτυξη καθεμίας σε τρία επίπεδα και την ενσωμάτωση στην κάθε μια ενός σημαντικού υπαίθριου χώρου.
“Η πρώτη αναπτύσσεται στις στάθμες υπογείου, ισογείου και πρώτου ορόφου με ένα εσωτερικό κήπο στον ακάλυπτο και η δεύτερη στον δεύτερο και τρίτο όροφο με πρόσβαση από το εσωτερικό της σε ένα φυτεμένο δώμα”.
Η σύνθεση καθορίστηκε από την επεξεργασία τεσσάρων κύριων ζητημάτων:
Το πρώτο ήταν η άμεση γειτνίαση και η οπτική επαφή με έτερο κτίριο που σχεδίασαν οι αρχιτέκτονες λίγα χρόνια πριν με παραπλήσιο μέγεθος και κτιριολογικό πρόγραμμα. Τα κτίρια έτσι έπρεπε να αναπτύξουν μια διαλεκτική σχέση, μοιράζονται στοιχεία έκφρασης, διάταξης χώρων και κατασκευής αλλά ταυτόχρονα διαφοροποιούνται.
Το δεύτερο ήταν το έντονα παράγωνο σχήμα του οικοπέδου. Το κτίριο οργανώνεται με τη κατασκευή ενός συμπαγούς στερεού από οπλισμένο σκυρόδεμα που παραλαμβάνει τις αμβλείες γωνίες του οικοπέδου και φέρει βοηθητικές λειτουργίες και κατακόρυφες κινήσεις. Με αυτό τον τρόπο εξασφαλίζεται μια ορθοκανονική ζώνη η οποία φέρει τους χώρους διημέρευσης με τη μέγιστη δυνατή διαμπερότητα, φωτισμό, αερισμό και θέαση.
Τρίτο ζήτημα υπήρξε η ανάπτυξη πολλαπλών σχέσεων με τους εξωτερικούς χώρους. Το δώμα φυτεύεται συνεχίζοντας νοητά τη βλάστηση του λόφου, οι χώροι διημέρευσης συνεχίζονται σε εξώστες σε όλο τους το πλάτος φέρνοντας στο εσωτερικό τη θέα του λόφου και η δημιουργία ενός φυσικότροπου κήπου παρέχει ανάλογες σχέσεις στο εσωτερικό του κτιρίου.
Τέλος, η υλικότητα του κτιρίου εκφράζει τις λειτουργίες του. Οι λειτουργικές ζώνες των χώρων ορίζονται αφενός από τα στοιχεία εμφανούς σκυροδέματος του σκελετού του κτιρίου αφετέρου με την ενσωμάτωση και απόκρυψη των βοηθητικών λειτουργιών μέσα από λευκές ξύλινες κατασκευές που μπορούν να μεταβάλλουν τη χρήση των χώρων.