Η βασική ιδέα σχεδιασμού του Milk (Tsiou) Bar ξεκίνησε από μια απλή, αυθόρμητη μετάφραση της ίδιας της διεύθυνσης του νέου μαγαζιού, που βρίσκεται στην λεωφόρο Γαλατσίου. Αψηφώντας διακριτικά τους τοπικούς άτυπους κανόνες της περιοχής, η Κυψέλη αρχιτεκτονικής με σαρκαστική καθώς και με χιουμοριστική διάθεση θέλησε να δημιουργήσει ένα ιδιαίτερο all day bar.
Κεντρικό στοιχείο του μαγαζιού είναι ένα πανταχόθεν ελεύθερο κεντρικό μπαρ που συγκεντρώνει όλες τις βασικές υπηρεσίες του μαγαζιού, τον καφέ, το αλκοόλ και την μουσική. Ένα ασπρόμαυρο μπαρ εμπνευσμένο από την δεκαετία των 50s και τα milk bar Ελλήνων προσφύγων στην Αυστραλία.
Περιμετρικά του μπαρ, εξωτερικά και εσωτερικά του μαγαζιού αναπτύσσεται ο καθιστικός χώρος. Στόχος ήταν να προσομοιάζει ένα σουρεαλιστικό κήπο όπου με ποικίλα αρχιτεκτονικά και σκηνογραφικά στοιχεία από φυσικά και τεχνητά υλικά, χρώματα, μορφές και μοτίβα καθώς και με παιχνίδια σκιών και αντανακλάσεων δημιουργείται μια ατμόσφαιρα πιο χαλαρή και άνετη, που έρχεται σε αντίθεση με την ένταση και τον παλμό του κεντρικού μπαρ.
«Για την Κυψέλη αρχιτεκτονικής o σχεδιασμός ενός χώρου εστίασης ακροβατεί μεταξύ αρχιτεκτονικής, σκηνογραφίας και οπτικής επικοινωνίας».
Ο σχεδιασμός του milk bar ήταν μια ευκαιρία για την Κυψέλη αρχιτεκτονικής να πειραματιστεί με το δίπολο διασκέδασης και χαλάρωσης σε ένα all day bar. Ο κόσμος θέλει να φλερτάρει, να παίξει, να ξεχαστεί αλλά μια άλλη στιγμή θέλει να χαλαρώσει, να επικοινωνήσει και να πιει τον καφέ του.
Το milk bar δίνει στον επισκέπτη την δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει σε μια ταινία εποχής όπου όλα είναι δυνατά, χάνοντας την ταυτότητα του και ταυτόχρονα να είναι ένας αφανής ήρωας, κρυμμένος μέσα σε ένα νοητό ιδεατό κήπο.
Αστείο φαντάζει που η βραχυχρόνια αρχιτεκτονική μπορεί να ταξιδεύει στον χρόνο και να δημιουργεί εικόνες και συναισθήματα. Γιατί άραγε να μην μπορεί τόσο εύκολα να το κάνει και η μακροχρόνια.