Στο παρόν έργο έγινε προσπάθεια επαναπροσδιορισμού της τυπολογίας των γραφείων σε σχέση με την κοινωνία. Η εσωστρέφεια που είναι τυπικό γνώρισμα των κτιρίων που φιλοξενούν γραφεία, σε αυτή την περίπτωση αντιστρέφεται και μετατρέπεται σε εξωστρέφεια και επικοινωνία με τον αστικό ιστό και την κοινωνία έξω από τα σύνορα του γραφείου.
Αυτό επιτυγχάνεται με τις μεγάλες γυάλινες επιφάνειες που αφήνουν ορατά όλα σχεδόν τα μέρη του κτιρίου. Το σημείο που είναι τοποθετημένο το κτίσμα βρίσκεται στην είσοδο της νήσου της Σαλαμίνας με αποτέλεσμα οι επισκέπτες που έρχονται καθημερινά να έχουν την πλήρη οπτική επαφή με τα δρώμενα του γραφείου(παρουσιάσεις, σχεδιασμός).
Η όψη του κτιρίου βασίζεται στην σύνθεση τεσσάρων όγκων. Οι δύο από αυτούς αποτελούνται από την επιφάνεια του εμφανές μπετόν και από τις ξύλινες προεξοχές που περικλείουν τις τζαμαρίες που λειτουργούν σαν βιτρίνες – κουτιά. Τοποθετημένες πάνω στα κουτιά αυτά βρίσκονται οι περιστρεφόμενες περσίδες που βοηθούν στην σκίαση των εσωτερικών χώρων.
Στο ισόγειο βρίσκονται τα γραφεία, ο χώρος αναμονής, το wc και η βιβλιοθήκη του γραφείου που είναι κατασκευασμένη από σίδερα οπλισμού. Στον όροφο βρίσκεται ο χώρος παρουσιάσεων και συνεδριάσεων.